دستگاه جوش رباتیک مسیر خودکار، جوشکار بازوی رباتیک
ربات های جوشکاری بدون آموزش کاملاً بدون برنامه نویسی نیستند. در عوض، آنها آموزش دستی سنتی را با فناوری های هوشمند جایگزین می کنند. هسته اصلی آنها در این موارد نهفته است:
سیستم دید سه بعدی: داده های ابر نقطه ای سه بعدی قطعات کار را از طریق اسکن لیزری یا نور ساختار یافته به دست می آورد، به طور خودکار موقعیت های درز جوش، هندسه قطعه کار، ابعاد و ضخامت صفحه را شناسایی می کند.
مدل سازی معکوس و برنامه ریزی مسیر خودکار: قطعات کار را با دوربین های سه بعدی اسکن می کند تا به طور خودکار مدل های ابر نقطه ای سه بعدی ایجاد کند، در حالی که به صورت الگوریتمی (به عنوان مثال، تطبیق مدل) مسیرهای جوشکاری و پارامترهای فرآیند بهینه را تولید می کند.
کنترل تطبیقی در زمان واقعی با ردیابی درز جوش: از حسگرها (حس قوس، ردیابی بصری) برای تنظیم پویا مسیرهای جوشکاری، جبران خطاهای مونتاژ قطعه کار و تغییر شکل های جوشکاری استفاده می کند، در حالی که اصلاح در زمان واقعی را از طریق موقعیت یابی چند نقطه ای لیزر یا ردیابی قوس انجام می دهد.